در ایران، جریانی خاص تحلیلشان این بوده و هست که رئیس جمهور یمن همانند حافظ اسد یا بشار اسد می تواند متحد ایران باشد. ایشان برای اثبات این نظریه، دوستان واقعی انقلاب اسلامی را فدای یک دوستی خیالی با علی عبدالله صالح کردند. مبنای تحلیلشان هم این است که اگر علی عبدالله صالح نباشد سلفی ها و حامیانشان در یمن به قدرت می رسند. غافل از اینکه سعودی ها در یمن فعال ما یشاء هستند و حوادث اخیر نشان داد که بود و نبود علی عبدالله صالح، فرقی به حال ما نمی کند و میزان نفوذ سلفی ها در حکومت و جامعه یمن، به وجود حاکم فعلی ربطی ندارد.

اما علت پیدایش این تحلیل در ایران چه بوده است؟
شناخت ناقص و ضعیف از مولفه های قدرت در یمن و عدم آگاهی از میزان نفوذ و تأثیرگذاری هر یک، منشأ پیدایش تحلیلهای نادرست است. کما اینکه، این جریان تصور نمی کرد که جنبش الحوثی تا اینجای کار بتواند مقاومت کند. همچنین تصور هم نمی کرد که علی عبدالله صالح، حرمت ایران را زیر پا گذاشته و روابط رسمی را چنین لت و پار کند.

واقعیت آن است که سعودی ها در شبه جزیره ارباب و کدخدا هستند و دولت یمن نوکر و دست نشانده است. ما بدون هماهنگی با ارباب، سراغ نوکر رفتیم و خواستیم اموراتمان را در یمن پیش ببریم ولی کارمان به جایی رسید که دیروز جمعي از يمني ها جلوی سفارت ایران در صنعاء جمع شدند و تعطیلی سفارت و اخراج سفیر ایران را شعار دادند. خلاصه خیابان ایران، درمانگاه و بیمارستان ایرانی و کرسی زبان فارسی و ... و حضور رسمی ایران و ایرانی ها در یمن یک شبه رفت هوا.

البته ممکن است تحت شرایطی (مثلا یک کودتای سلفی در ارتش: مانند این خبر)، علی عبدالله صالح دست کمک بسوی ایران دراز کند. او خودش هم فهمیده که تاریخ مصرفش تمام شده لذا آخرین قمار خود را در جنگ صعده بازی می کند. در جنگ ششم از علی محسن الاحمر خبری در رسانه ها منتشر نشده است. انگار علی محسن و طیف سلفی مسلک ارتش، علی عبدالله صالح و پسرش را در جنگ صعده تنها گذاشته اند تا شکستهای نظامی در مقابل یاران الحوثی، پایه های حکومت صنعاء را سست کند و زمینه های حذف این مهره سوخته فراهم شود. در حال حاضر مقر ریاست جمهوری در صنعاء توسط ۶۰ هزار نیروی نظامی حراست می شود.

نتیجه: برای حضور در یمن باید با کدخدا یعنی عربستان سعودی هماهنگ باشیم. البته راه دیگری هم وجود دارد که از صعده می گذرد ولی از دایره درک و فهم ما خارج است. چون:

اسرار یمن را نه تو دانی و نه من

منبع:وبلاگ شيعيان يمن